Jens Devrome doorleeft action painting..

Jens Devrome doorleeft action painting

Sinds de schepping wil de mens zich in kleur uiten

De evolutie van de schilderkunst in de geschiedenis is een opeenvolging van golven en stromingen. Prehistorische mensen doopten duizenden jaren geleden hun handen in kleurstoffen en drukten ze tegen rotswanden in grotten, als wilden zij daarmee aan ons een goeiedag toezwaaien. Wij zijn hun opvolgers op de planeet aarde. Maar ze tekenden en schilderden later ook dieren die toen in hun milieu leefden, net als menselijke figuren die er jacht op maakten. Zij waren de eerste expressionisten. Ze wilden zichzelf vereeuwigen, kijk hier zijn we, wij blijven voortleven. En is dit ook niet ongewild de bedoeling van huidige kunstenaars zoals Jens Devrome?

Wie in veel latere eeuwen kon tekenen of schilderen, maakte heel dikwijls ook fraaie portretten. En in onze musea en interieurs kun je er niet naast kijken. Maar sinds de uitvinding van de fotografie is die portrettering strikt genomen niet meer nodig. Wie kan of wil zich nog een geschilderd portret veroorloven? Lieden met een gepeperde bankrekening, ijdeltuiten of schilders van zelfportretten?

Tekenen en schilderen zijn benijdenswaardige vaardigheden die wij bijlange niet allemaal in de pols of onder de knie hebben, maar sommigen bezitten talenten die ze dan over een korte of langere periode kunnen blijven ontwikkelen.

Een roeping: kunstenaar worden

Jens Devrome (°1994) volgt in het laatste jaar van de lagere school een aantal tekenlessen in Woumen onder leiding van een dame van een Kunstacademie, net voor zijn plechtige communie. Daarna is hij op school in de Maricolen in Brugge voor houtbewerking, decoratie en standenbouw in een vijfde, zesde en specialisatiejaar, dat alles op een brede achtergrond van kunsthistorische vorming.  

Jens uit zich van jongs af graag op een creatieve manier. Natuurlijk kijkt hij bewonderend op naar figuren als Vincent Van Gogh, Pablo Picasso, Gustav Klimt en vooral naar Jackson Pollock (USA, 1912-1956). 

Jens is gefascineerd door action painting met heldere tinten en grillige lijnen, de stijl van Jackson Pollock. De basistechniek berust op verf druppelen, van het Engelse werkwoord ‘to drip’. Daarbij kan de kunstenaar met een langharige kwast druppels of slierten verf op het schilderdoek gooien, spatten of laten vallen. Of hij prikt gaatjes in de bodem van een verfpot en laat die langzaam aan een touw over het doek heen en weer slingeren en leeglopen, zodat een waaier aan spatten, grillige kleurige lijnen en bogen ontstaat. De grondstof hoeft niet noodzakelijk olieverf uit tubes te zijn, het kan ook met industriële lakken uit verfpotten. 

De dripping techniek of schilderactie, action painting is de manier waarop Jackson Pollock (USA, 1912-1956) bekend geworden is. Hij was er de trendsetter van een abstract expressionistische school en onderging zelf invloeden van Pablo Picasso, Mexicaanse en Indiaanse kunst. 

Ook Nederland telt een aantal action painters zoals Baars, Kavelaars en Leeuw. Het heeft er de schijn van dat hun doeken toevallig tot stand zijn gekomen, niettemin zijn ze weloverwogen ontstaan, hoewel het lijkt alsof de verf tegen het doek is gegooid. 

In de loop van 2018 besluit Jens zich volledig in creativiteit uit te leven in zijn eigen stijl gebaseerd op action painting.

Op het ritme van stevige rockmuziek

Natuurlijk is dit een totaal andere aanpak om kunst te scheppen, dan wat wij traditioneel gewend zijn. Het is een vorm van zich met kleur uit te drukken, een soort expressionisme, maar dan in een heel abstracte vorm, waarin zelfs de bewegingen van de kunstenaar te achterhalen zijn. Een artiest kan zich veel permitteren. Kunst mag aanzetten tot speelse acties en volop gebruik van fantasie.

Bij voorkeur spreidt Jens een doek op de vloer, terwijl opwindende rockmuziek zijn gevoelens in kleurtinten begint om te zetten. Rock gooit alle remmen los, geeft hem hoop en breekt de dam, zodat hij zijn gevoelens in kleuren kan loslaten. De rock brengt hem in een andere wereld, schakelt zijn gehoor en gezicht uit en spreidt op het doek een vloeiende rivier van emoties. Terwijl herinneringen uit zijn prille jeugd opborrelen, gooit hij verf op het canvas. Uit het ordenen van zijn emoties ontstaat een compositie. Tijdens dit scheppingsverhaal ontdekt hij als bij toeval andere methodes, elk werk is verschillend, telkens een tocht van het innerlijke naar een nieuwe realiteit.

Scheppingsdrang leidt tot actie

Kleuren en tinten worden in actie omgezet. De drang om iets nieuws te scheppen welt in Jens op en krijgt vervolg in de fysieke daad van het schilderen. De innerlijke drang blijft de trigger om over te gaan tot intensieve actie met kleur. en de kleurtinten komen vooral tot recht met het licht, zoals wij het allemaal elke dag weer anders beleven. Zijn liefde voor de kleuren vormt tegelijk een waaier aan herinneringen. De schilderijen van Jens zijn meestal naamloos, ze krijgen een nummer. Hij wil de kijker inspireren om met het licht van de zon in de vroege morgen, de late namiddag of de avondschemering te kijken naar zijn doeken en ze mee te beleven.

Zowel bij het scheppen als bij het bekijken van schilderijen met felle kleuren, beleven zowel de kunstenaar als de kijker iets magisch. Kleuren fascineren, kunst is magie die met kleuren je leven betovert.

Ook herscheppen behoort tot de mogelijkheden

Onze wegwerpmaatschappij begint in te zien dat oude meubelen, zoals kasten en zetels door kunstige ingrepen er totaal anders gaan uitzien. Zulke voorwerpen bezitten dikwijls een grote emotionele waarde. Handige kerels zoals Jens kunnen ze een nieuw leven geven. Een oude zetel kan helemaal gestript worden, de spiralen vering hersteld en van een nieuwe bekleding voorzien met fraaie stoffen die in de metropool Londen worden aangeboden. Jens pint zich niet op één techniek vast. Zijn aanpak varieert naargelang het aanbod. Maar heel kleurrijk in elk geval! Oud meubilair hoeft niet stukgeslagen of verbrand. Jens kan het ook op een leuke manier een nieuw leven geven. Ook een slaapkamermeubel kan een stukje magie gebruiken. Hij maakt er een blikvanger van in zijn eigen stijl. Elke dag wil hij iets nieuws proberen of uittesten of voor het eerst met iets verrassend voor de dag komen. 

De drang om tentoon te stellen

Als jonge kunstenaar in volle ontplooiing op het terrein van action painting op doek, kon hij al exposeren in het Brugse Belfort, in de galerij Blomme in Roeselare, in Antwerpen in de galerij ‘Nobody and Friends’ Maar ook in de Hilton Hotels in Antwerpen, Brussel, Parijs, Berlijn en Dubai hangen zijn werken. En ze vinden ook kopers, zowel in eigen land, Nederland, Frankrijk, Engeland als de U.S.A. Recent was ook werk van Jens te zien in de expo Huis en Tuin in Roeselare. En binnenkort in de maanden maart en april van dit jaar 2022 is er de eerste grote solotentoonstelling in Kortemark!

Bovendien leverde Jens in potlood drieënzeventig prachtige illustraties bij evenveel teksten van zijn vader Patrick. In november 2021 verscheen hun gezamenlijke inzet onder de titel ‘Pandemiepareltjes’, met rake pen geschreven en opmerkelijk verlucht. Een must have omwille van teksten en Jens’ tekeningen.

“Kunst is de allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie”, meende Willem Kloos, een belangrijke schrijver uit de Tachtiger School in de Nederlandse Letterkunde. Dat heeft Jens Devrome goed begrepen, het liefst in en met spetterende kleurentinten.

André Gysel 20 februari 2022

About the author