De hemel (of hemelen) is in veel religies een plaats of bestaanssfeer waar God of de goden verblijven, vaak ook bevolkt door engelen en demonen. Vaak is het de plaats waar de ziel na de dood heen kan gaan: het paradijs, een zalige plaats van eeuwig geluk. De hemel wordt vaak beschouwd als het absoluut tegenovergestelde van de hel. Waar men in de hemel dicht bij God is, is men in de hel zo ver van Hem af als maar mogelijk is.
Het christendom en de islam stellen zich de hemel voor als een plaats waar men het eeuwig leven heeft; in andere religies is het leven in een hemel slechts tijdelijk. In het boeddhisme en het hindoeïsme wordt een leven in een hemel als een fijnstoffelijk of immaterieel (puur geestelijk) leven beschreven. Men heeft er dus geen fysiek lichaam zoals op aarde.
De opvattingen over de manier waarop men leven in de hemel kan verwerven of hoe de hemel wordt betreden, verschillen ook. Volgelingen van het universalisme menen dat iedereen naar de hemel zal gaan, hoe zij op aarde ook geleefd hebben. In het boeddhisme, hindoeïsme en sommige christelijke stromingen onderwijst men dat het betreden of wedergeboren worden in een hemel afhankelijk is van hoe men geleefd heeft. Indien men een goed of eerlijk leven geleefd heeft of veel goede daden verricht heeft, zal men na de dood in een hemel leven. Zij die niet goed geleefd hebben komen na de dood in de hel terecht, vaak een plaats van pijn…
Zonder emotie geen kleur, zonder kleur geen leven
Action paintings van Jens Devrome
Heldere kleuren en fijne strepen. Laag over laag smijt Jens Devrome (1994) verfspatten over elkaar. Zijn action paintings loop je niet zomaar voorbij. Ze trekken de aandacht. Ze zijn abstract. Enkel een spel met kleur. Vervreemde fantasielandschappen, noemt hij ze zelf.
Op het eerste gezicht draait het in de werken enkel om de felle kleuren. Kleuren die worden geassocieerd met positiviteit. Maar hoe aandachtiger je observeert, hoe meer zich openbaart. Het gaat niet alleen over de samenwerking tussen kleur en compositie, maar tevens om de intensiteit en het gevoel waarmee de doeken zijn ontstaan.
Jens’ action paintings zijn namelijk een uitlaatklep, een manier om zijn emoties te verwerken. Hij is namelijk een gesloten boek. Zijn emoties zochten een weg naar buiten. Ze vonden de weg via zijn kunst. Dit zorgt voor die diepere persoonlijke laag in zijn werk.
Vrijheid
Een paar dagen of uren voordat Jens een werk creëert, komt er een gevoel naar boven. Alsof het werk zichzelf aankondigt. Zijn gedachten vormen kleuren die daarop aansluiten. Als het zover is, zoekt hij de desbetreffende kleuren bij elkaar, legt het doek op de grond en zet de muziek hard aan. Het liefst stevige rock. “Rock is voor mij verbonden met een gevoel van vrijheid. Het brengt hoop, hoop om het niet op te geven en gewoon door te gaan.”
En dan. Dan gebeurt het. Ondersteund door de muziek raakt Jens in een flow. Hij hoort niets, hij ziet niets. Hij begint de verf te smijten op het doek. Laag over laag. “Alsof ik zweef in een ruimte waar alles eindeloos mogelijk is.” Ondertussen komen er herinneringen naar boven. Voornamelijk herinneringen uit zijn kindertijd. Zowel goede als slechte. Zijn emoties zoeken een plek. Ze worden geordend, terwijl er een compositie ontstaat op het doek. Het proces is grenzeloos. Bij toeval ontdekt hij andere technieken of materialen, waardoor geen enkel werk precies hetzelfde is. Ieder werk is een nieuwe ontdekking, een reis van binnen naar buiten.
Acties
De kleuren zijn dus niet per se kleuren, het zijn acties. Acties die in zijn hoofd omhoogkomen en worden omgezet in de fysieke actie van schilderen. En die actie, die intensiteit spat van zijn werken af. Zonder zijn emoties is er geen actie en dus geen kleur. En zonder kleur is er geen leven, want wat is een leven zonder emoties?
Het scheppingsproces is persoonlijk, maar zijn werk gaat niet over zijn herinneringen of emoties, die zijn enkel de aanstoot. Zijn werk gaat om de persoonlijke ervaring van de kijker. Om de kijker niet te sturen, geeft Jens de meeste van zijn schilderijen geen naam, maar een nummer als titel. Hij wil inspireren. Inspireren om te kijken naar de kleuren en uitnodigen om zelf te voelen.
Het werken met felle kleuren gaat over jezelf steeds meer durven openstellen. Dat geldt ook voor het ervaren ervan. “Kleuren zijn een magische ontdekkingstocht”, als dus Jens Devrome.